Güven ve inanç, umut yolculuğumuzu destekleyen diğer iki özelliktir. Bir sonucun olmasını umarken, o sonucun gerçekleşeceğine inanmazsanız kendinize boş umutlar vermiş olursunuz. Aynı zamanda, iyi bir sonucun oluşacağına güvenmiyorsanız bu da umudun kaybolmasına neden olur. Güven ve inanç zayıf olduğunda, umut da zayıf olur. Neyse ki, güven ve inanç kontrol edebileceğimiz şeylerdir. Herkesin, hayatın işleyiş biçimine dair dört inancı vardır. Bu dört inanç; neyin adil olup neyin olmadığını, neyin doğru, neyin yanlış olduğunu düşündüğümüz hakkındadır. Bir kişi hayatın adil olmadığına inandığında, her yerde adaletsizlik görür. Bu kıt inançları ardımızda bırakmak için, onları birer birer incelemeye alabilirsiniz. Ama meditasyon uygulamamızda, hiçbir inancın olmadığı, olumlu ve olumsuzun söz konusu olmadığı bir yere gideriz. Bu her şeyi kapsayan, irdelemeyen farkındalık hayatidir çünkü inançlarınız ne kadar moral verici veya mantıklı olursa olsun, her durumda geçerli olmayacaklardır. İyi ve kötü deneyimler inanç sistemimizi belirlese de, dünyanın bilgelik geleneklerine göre bilincin içinde, hayatlarımızı evrimsel bir şekilde tertip eden bir düzenleme çubuğu vardır. Kendi farkındalığımızla bu seviyede bağlantı kurduğumuzda sınırlı tecrübelere dayalı fikirlerden doğan inançlara gerek kalmaz. İnanılması gereken tek şey, kendini öz-farkındalığın varlığı olarak gösteren inançtır. Güven de aynı böyledir, insanlar dar bir bakış açısıyla kimlerin güvenilir olup olmadığına kanaat getirir. Buna basitçe egonun, zevki arttırıp, acıdan kaçınma isteği diyebiliriz. Umut yolculuğu, başkalarına ya da dış güçlere güvenmeyi öğrenmekle alakalı değildir, gerçek benliğinize olan iç güveninizle alakalıdır.