Belki böyle bir cümleyi ilk defa okuyorsunuz belki de çoktandır üzerinde çalıştığınız bir konu. Biliyorsanız sorun yok ama biz bilmeyenler için kısaca açıklayalım.

Yaşamda ne kadar yaş alırsak alalım, çocuk olduğumuz dönemlere ait olan parçamız içimizde yaşamaya ve sesini duyurmak için çalışmaya devam eder. Ancak biz onun sesini duymasak da yaptığımız birçok davranışın altında bu içeride yaşamını sürdüren çocuğun duygularını barındırmaya devam ederiz.  Bu çalışmada işte bu önemli parçamızla yeniden bilinçli bir bağlantı kurarak onu dinlemeyi hedefliyoruz. Bu bağlantıyı kurarak hala yaşamımızda etkisi olan duygularını anlamaya çalışmayı ve belki de olması gerektiği şekilde ebeveynlerinden rehberlik alamamış olmasından kaynaklanan güven ve sevgi arayışında onun yolunu aydınlatan bir ebeveyn olabiliriz. 

İçimizde yaşamını sürdüren çocuk parçamıza ebeveynlik yapma yolculuğuna birlikte çıkmadan önce bazı konuları ve temaları açığa kavuşturarak başlayalım.

Yetişkin ve Çocuk nedir?

Siz şimdiye kadar yaşadığınız her şeyin toplamısınız. Bu nedenle, Siz denen enerjik tek bir varlıkta harmanlandınız. Bu çalışmayı yaptığımızda, kim olduğumuzun farklı kısımlarını parçalara ayırır, keşfeder, tanımlar, birbirleriyle tanıştırır ve hayatımızdaki rollerinin her birini tanımlarız.

Bu neden önemli?

Çünkü kim olduğunuza dair bu keşif varlığınızın tüm farklı yönlerinin tam olarak farkında olmanızı sağlar. Kim olduğunuzun farkında olduğunuzda, zihninizde ve ruhunuzda bütün, sağlıklı olursunuz, bu nedenle güçlenir ve mutlu olursunuz. Bu çalışma, korku, ayrılık, kıskançlık, kaygı, bağımlılık veya kayıp gibi taşıdığınız sorunların temeline kolayca ulaşır. Bu çalışmayı yaparak, bizi ilk kez inciten “kim, ne, nerede ve ne zaman” konusunu araştırabilir ve keşfedebiliriz. Acıyı kabul ederek yarayı iyileştiriyoruz.

Bu kimin başına gelir?

Bu herkesin başına gelen bir şeydir. Ne kadar kötü olursa olsun hiçbir yetişkin çocuk sahibi olmaya sadece onları incitmek ve hayatlarını perişan etmek için karar vermez. Eğer bir ebeveynseniz, elinizden gelenin en iyisini yaptığınızı bilirsiniz. Hepimizin bildiği üzere, çocuklar bir kullanım kılavuzu ile gelmiyor. Mükemmel, sağlıklı ve dengeli çocukları nasıl yetiştireceğimizi bildiğimizi düşünüyoruz. Tüm doğru şeyleri yapmaya niyetliyiz, ancak çoğu zaman ebeveynlerimiz, kendi ebeveynleri ve onların da kendi ebeveynlerinin yaptığı gibi içteki çocuğumuzun bilinci ile ebeveynlik yapmaya başlıyoruz. Siz elinizden gelenin en iyisini yaptığınız gibi, ebeveynleriniz de ellerinden gelenin en iyisini yaptılar. Bu, yaptıklarını doğru ya da tamam yapmaz, ama o zaman yapabileceklerinin en iyisiydi.

Bu ayrılık hissi nasıl gelişiyor?

Her birimiz yaşamlarımızda bu ayrılığı deneyimledik. Bazılarımızın çocukluk hikayelerinde travmaya bağlı acı veya istismar olup olmadığına bağlı olarak, bu duygu daha fazla gelişir. Ailemizde başlar. İçimizde, “Küçük Ben” inizin hala taşıdığı yaralar var. Bu ‘Küçük Ben’ o zamanlar sizin için iyi olan başa çıkma mekanizmaları geliştirdi, ancak büyük olasılıkla artık bir yetişkin olarak size hizmet etmiyor. Kim olduğumuzun bir parçası haline geldikçe bunları genellikle unuturuz. Artık yetişkin olduğumuza göre, yeni başa çıkma becerileri öğrenmemiz ve uygun başa çıkma araçlarını kullanmamız önemlidir.

Bu duygusal yarılma ne zaman gerçekleşir?

Herkes için farklı zamanlarda olur. İç çocukla çalışma deneyimlerime göre, ayrılığın başlangıcını gördüğüm en yaygın yaş 3 ile 4 yaşları arasındadır. Diğerleri için, travma veya tacizin ilk meydana geldiği zaman olabilir. Diğerleri için ise 6 veya 7 yaşında olabilir. Yaş, ilk başta kendimizi ayrılmış, korkmuş, yalnız, izole edilmiş ve güvenli olduğunu bildiğimiz dünyada doğrulanmamış hissettiğimizi kabul etmek kadar önemli değil.

Bu ayrılma hissinin gerçekleştiği anı neden hatılamıyorum?

Herşeyden önce bunun ayırdına varamayacak kadar küçük olduğunuz için hatılamazsınız. Artı, başımıza gelen her şeyin bilinçli bir belleğine sahip olmadığımızı biliyoruz, ancak her şey içimizdeki çocuğun yaşadığı bilinçdışı belleğimizde saklanıyor. Yeniden bağlanacağımız kısım budur.

Bunu nasıl yapabilirim?

Kendinize dikkat ederek, anı yaşayarak ve farkındalık pratiği yaparak. Nasıl tepki verdiğinizin farkında olun. Kendinize “Bu nereden geliyor?” gibi dürüst sorular sorun. “Bu benim mi?” Ve “Neden böyle hissediyorum?”

İçsel Çocuğumla yetişkin benin yeniden bağlanarak birlikte çalışmalarını sağlamak için ne gerekir?

Bu o kadar zor değil. Hangi soruların sorulacağını ve ne zaman sorulacağını öğrenmek atılacak ilk adımdır. Aynı zamanda anı yaşamak, tetikleyicileri anlamak, sınırlar koymak ve eski davranışları kabul etmek ve affetmekle de ilgilidir.

Yetişkin kim?

Yetişkin, sorumlu, temellendirilmiş ve açık olan parçanızdır. Yetişkininiz sorumluluk alır, tabağa çıkar ve korku bilmez. Çocuğunuza güven vermesi ve onunla birlikte çalışması gereken parçanızdır.

Çocuk kim?

Sizin çocuk parçanız, kendinize ve başkalarına kahkaha ve neşe getiren, varlığınızın masum, neşeli, yaratıcı ve harika bir parçasıdır. O parçanız koşulsuz ve sevgi dolu. Aynı zamanda korkan, güvensiz hissedebilen ve onaylanması gereken parçanızdır.

Yetişkin ve çocuk nasıl farklı?

Biri ilişkilerinde daha sağlam, daha az tepkisel, kendine güvenen, sorumlu, bağlantılı, güçlü, cesur ve olgun. Diğeri duygusaldır, tepkiseldir, ego tarafından daha çok yönlendirilir, korkuyu bilir, görülmesi gereken bir ihtiyaç vardır, her zaman güvende hissetmez, uçar ya da kavga eder, beğenilmek ister, bir zevktir ve duyulmadığını hisseder veya görüldü ve doğrulama için büyüyor.

Çocuğum nasıl hissetmeli?

Neşeli, özgür, eğlenceli, yaratıcı ve koşulsuz.

Çocuğumun daha iyi hissetmesine yardımcı olmak için yetişkinim ne yapar?

Dinleyin, dikkat edin, yer tutun, onlarla oynayın, onları onaylayın, kendilerini güvende hissetmelerini sağlayın, çocuk aktivitelerini teşvik edin ve onlardan bir yetişkinin işini yapmalarını beklemeyin.

Bu kişisel hayatımı nasıl etkileyecek?

Daha samimi bağlantılar kurmanıza izin verecektir. Duygularınızla tepki vermemenize yardımcı olacak, ilişkilerinizde daha fazla netlik kazanmanızı sağlayacak ve daha az drama yaratmanıza yardım edecektir. Sınırlarınızı doğru bir şekilde çizmenizi ve insaları hoşnut etmek için boşuna uğraşmayı bırakmanızı sağlayacaktır. Kendinizin hiç bilmediğiniz yönlerini tanımanıza yardımcı olacak ve bu kendini sevme ve iyileşme ile sonuçlanacaktır.

Bu profesyonel hayatımı nasıl etkileyecek?

Kariyerinizde kendinizi daha rahat hissetmenize yardımcı olacaktır. Kendinize olan güveniniz artacak ve işle ilgili konularda daha iyi kararlar vereceksiniz, iş arkadaşlarınızın “derinizin altına girmesine” izin vermeyecek, mücadele alanlarınızı seçecek, konumlarınızı açıkça belirtecek, daha net iletişim kuracak ve daha fazlası için başkalarıyla daha derin bağlantı kuracaksınız.

Yetişkin tarafım devrede olmadığını nasıl gösterir?

Yalnız, kızgın, depresif, endişeli, kırgın, pasif agresif hissettiğinizde, sevgiyle değil egodan tepki verdiğinizde, bağlantınız kesildiğinde, sinirlendiğinizde ve kafanız karıştığında, yetişkiniz yanınız devrede değil demektir.

Çocuk tarafımla bağlantımın olmaması nasıl duygular yaratıyor?

Çocuksu veya saf yanınıala bağlantınızı yitirdiğinizde korkmuş, yalnız, endişeli, üzgün, emin değil, güvende değil, korunmasız, hareketsiz, yaratıcı değil, fazla odaklanmış, hayal kırıklığına uğramış ve stresli hissedersiniz. Olabildiğiniz kadar üretken ve sevgi dolu olamayabilirsiniz. Büyük olasılıkla aile üyelerinizle zor ilişkileriniz veya iş arkadaşlarınızla sorunlarınız olacaktır. Arkadaş edinmekte ve onları korumakta zorlanabilirsiniz. Dayanmak, ilerlemek ve affedici olmak zor olabilir ve kızgınlıklara tutunabilirsiniz.

Yetişkin yanım çocuk yanıma sevildiğini hissetmesi için nasıl yardım edebilir?

Onunla konuşun, onu dinleyin, görün, duygularını onaylayın, onlara sarılın, öpün, besleyin, arkadaşlık kurun, arkadaşlık yapın, onlara yetişkin yanınızın işini yaptırmayın çünkü  bunun üstesinden gelemez ve umutsuzluğa kapılabilirler. Onların suçu olmadığını anlamalarına yardımcı olun. Onlara yeni başa çıkma becerileri ve iletişim yollarını öğretin ve kendi rollerini ve sizin rolünüzü anlamalarına yardımcı olun.